Αιτίες και επιλογές θεραπείας για τον πόνο του ισχίου

Η άρθρωση του ισχίου είναι η ένωση του μηρού με τη λεκάνη. Η άρθρωση είναι διατεταγμένη με τέτοιο τρόπο ώστε να παρέχει οποιαδήποτε κατεύθυνση κίνησης του ποδιού. Αυτό το χαρακτηριστικό προκαλεί την πιθανότητα διαφόρων ζημιών. Το πρόβλημα προκαλεί πόνο στην άρθρωση του ισχίου.

Τα συστατικά μέρη της άρθρωσης υφίστανται επώδυνες αλλαγές.

Χαρακτηριστικά των αιτιών του πόνου

Τραυματισμοί

Όταν υπάρχει πόνος στην άρθρωση του ισχίου, που ακτινοβολεί στο πόδι και τον γλουτό, η αιτία της παθολογίας μπορεί να είναι:

1. Συγγενές εξάρθρημα λόγω ανεπιτυχούς τοκετού. Η βλάβη διαγιγνώσκεται αμέσως στα νεογνά. Το μωρό έχει αισθητές ανομοιόμορφες πτυχές στους γλουτούς, βράχυνση των ποδιών. Συχνά υπάρχει ένα τσιμπημένο νεύρο.
2. Τραυματικό εξάρθρημα. Χαρακτηρίζεται από πόνο όταν μετακινείτε το πόδι στο πλάι, είναι αδύνατο να σταθείτε ή να καθίσετε. Στην περιοχή της άρθρωσης αναπτύσσεται αιμάτωμα και οίδημα. Η εξάρθρωση του ισχίου απαιτεί άμεση θεραπεία του θύματος.
3. Κάταγμα αυχένα. Η διάγνωση είναι πιο συχνή σε γυναίκες άνω των 60 ετών. Προκλητής αυτού που πονάει στο δεξί μηρό στο πάνω μέρος των γυναικών είναι μια μπανάλ πτώση. Με ένα κάταγμα, γίνεται αισθητός ένας οξύς πόνος, ο οποίος αυξάνεται με την κίνηση. Πολύ δυσάρεστη ενόχληση δίνει στο εσωτερικό του μηρού. Η κατεστραμμένη περιοχή πρήζεται, αναπτύσσεται μελανιά πάνω από την άρθρωση. Το τραυματισμένο άκρο γίνεται πιο κοντό, αναπτύσσεται χωλότητα. Εάν ο τραυματισμός τσιμπήσει ένα νεύρο, το ισχίο μουδιάζει.
4. Τραυματισμός της άρθρωσης. Ο πόνος είναι μέτριος, αλλά αυξάνεται με την ενεργό κίνηση. Σε μια στατική στάση, τα συμπτώματα εξαφανίζονται. Ένας τέτοιος τραυματισμός είναι χαρακτηριστικός για άτομα που είναι επιρρεπή σε πτώση. Το θύμα είναι κουτσό, αλλά αυτή η κατάσταση περνά γρήγορα.
5. Διάτρητο κάταγμα. Ο πόνος είναι μέτριος ή έντονος. Η κίνηση επιδεινώνει το σύμπτωμα. Μάλλον ένα τσιμπημένο νεύρο, στο οποίο ο πόνος εκτοξεύεται, τα άκρα μουδιάζουν.

Οι τραυματικοί τραυματισμοί είναι μια κοινή αιτία πόνου στην πλάτη στη λεκάνη. Σοβαρά κατάγματα ή εξαρθρήματα συχνά απαιτούν χειρουργική επέμβαση. Εάν ένα νεύρο είναι τσιμπημένο, έχει αρχίσει το μούδιασμα των ποδιών - βιαστείτε αμέσως στον γιατρό.

Συστηματικά νοσήματα

Ο πόνος στην άρθρωση μπορεί να προκαλέσει συστηματικές παθολογίες του συνδετικού ιστού. Η θεραπεία τέτοιων ασθενειών απαιτείται να γίνεται συνεχώς, καθώς είναι πρακτικά ανίατες. Η θεραπεία είναι οργανωμένη πολύπλοκη, πρέπει να έχει αντίκτυπο στην αιτία της δυσφορίας.

Τέτοιες ασθένειες μπορούν να προκαλέσουν πόνο:

• Νόσος του Bechterew. Ο πόνος είναι θαμπός, χειρότερος τη νύχτα. Πιο συχνά τα οστά της λεκάνης πονάνε, ακτινοβολώντας στο γόνατο, τη βουβωνική χώρα, τον μηρό. Η κίνηση είναι δύσκολη, το άτομο είναι περιορισμένο. Η φλεγμονή αναπτύσσεται στο εσωτερικό της άρθρωσης.
• σύνδρομο Reiter. Η νόσος χαρακτηρίζεται από βλάβη των ουρογεννητικών οργάνων, των αρθρώσεων και φλεγμονή του επιπεφυκότα. Η παθολογία αναφέρεται σε αυτοάνοσα νοσήματα, αναπτύσσεται λόγω εντερικής λοίμωξης. Ο πόνος στην άρθρωση του ισχίου που ακτινοβολεί στη βουβωνική χώρα αρχίζει να γίνεται αισθητός λίγες εβδομάδες μετά τη μόλυνση. Το σύνδρομο πόνου είναι οξύ, η θερμοκρασία αυξάνεται. Η περιοχή της λεκάνης είναι πρησμένη. Τις περισσότερες φορές, η ασθένεια προκαλεί συμμετρική βλάβη στις αρθρώσεις.
• Ρευματοειδής αρθρίτιδα. Το πρόβλημα χαρακτηρίζεται από φλεγμονή του συνδετικού ιστού. Με την παθολογία, η άρθρωση δεν εμποτίζεται ποτέ. Η νόσος είναι πρόδρομος της κόξαρθρωσης. Αρχικά, υπάρχει οίδημα, πόνος στο βολβό, ενόχληση την ώρα του περπατήματος. Μέσα στην άρθρωση, η θερμοκρασία αυξάνεται και στη συνέχεια αναπτύσσεται ακαμψία των κινήσεων. Αξιοσημείωτος πόνος στην άρθρωση του ισχίου που βρίσκεται στο πλάι τη νύχτα. Η παθολογία εκδηλώνεται τόσο στα δεξιά όσο και στα αριστερά. Λόγω της καταστροφής της άρθρωσης, τα νεύρα είναι τσιμπημένα.

Εκφυλιστικές αλλαγές

Οι αιτίες του πόνου στην άρθρωση του ισχίου, και μάλλον αιχμηρό, τράβηγμα ή κάψιμο, είναι εκφυλιστικές αλλαγές που οφείλονται σε τέτοιες ασθένειες:

1. Νεανική παραμόρφωση Varus. Υπάρχει ένα τράβηγμα αμβλύ πόνο που ακτινοβολεί στο γόνατο. Η αθλητική προπόνηση αυξάνει την ένταση του συνδρόμου.
2. Κοξάρθρωση. Η παθολογία διαγιγνώσκεται σε άτομα και των δύο φύλων. Αντιμετωπίζεται για μεγάλο χρονικό διάστημα και η θεραπεία είναι αρκετά περίπλοκη. Η ασθένεια χαρακτηρίζεται από την ανάπτυξη εκφυλιστικών και καταστροφικών διεργασιών στην άρθρωση. Σημάδια της νόσου: ο ασθενής έχει πόνο στις αρθρώσεις λόγω μεγάλης βάδισης, τρεξίματος ή ανεβαίνει τις σκάλες. Σε άλλες περιπτώσεις, η ενόχληση περνάει. Στη συνέχεια πονάει η εσωτερική πλευρά του μηρού, ο πόνος δίνεται στη βουβωνική χώρα. Η καθημερινή άσκηση ενισχύει πολύ τις αισθήσεις, αλλά στην ηρεμία η ενόχληση εξαφανίζεται. Λόγω του μεγάλου περπατήματος, σχηματίζεται χωλότητα, η άρθρωση αρχίζει να χτυπά. Ο μυϊκός τόνος επιδεινώνεται, η εργασία των τενόντων διαταράσσεται. Σε προχωρημένο στάδιο της νόσου, παρατηρούνται αρκετά έντονοι πόνοι τη νύχτα, η χωλότητα είναι ήδη έντονη. Η ακινησία αναπτύσσεται καθώς οι μύες ατροφούν, χάνοντας όγκο. Η θεραπεία μπορεί να σταματήσει την καταστροφή της άρθρωσης.

Τέτοιες ασθένειες προκαλούν συνεχή χωλότητα, ως αποτέλεσμα - ένα άτομο είναι περιορισμένο στην εργασιακή του δραστηριότητα, δεν είναι σε θέση να εκπαιδεύσει πλήρως. Ακόμη και το να σηκωθείς από το κρεβάτι το πρωί είναι δύσκολο.

Φλεγμονώδη ή μολυσματικά αίτια

Εκτός από την άμεση βλάβη στην άρθρωση, η φλεγμονή του αρθρικού σάκου, των τενόντων ή των μυών μπορεί να προκαλέσει δυσφορία. Οι μολυσματικές ασθένειες προκαλούν επίσης πόνο στη λεκάνη σε γυναίκες και άνδρες:

• Φυματιώδης αρθρίτιδα. Η παθολογία επηρεάζει κυρίως μικρά παιδιά με εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα. Το παιδί κουράζεται γρήγορα, τρέχει λίγο. Οι μύες του μηρού αρχίζουν να ατροφούν, το πόδι κονταίνει, η άρθρωση κάνει κλικ. Σταδιακά, αναπτύσσεται ένα σύνδρομο ισχυρού πόνου στην πάσχουσα άρθρωση. Μερικές φορές ο πόνος είναι οξύς, αλλά πιο συχνά καίει ή τραβάει. Αργότερα, αναπτύσσεται διαπύηση στην άρθρωση, η οποία αυξάνει τα συμπτώματα.
• Πυώδης αρθρίτιδα. Με μια τέτοια ασθένεια, η θερμοκρασία αυξάνεται, το δέρμα γύρω από την άρθρωση γίνεται κόκκινο, το πρήξιμο είναι αισθητό και ένας οξύς ή οξύς πόνος γίνεται αισθητός. Οποιοδήποτε φορτίο (κοινό σηκώνοντας από το κρεβάτι) είναι επώδυνο. Ο πόνος περνάει. Η θεραπεία δεν μπορεί να καθυστερήσει, επειδή ένα άτομο αναπτύσσει σήψη.
• Η θυλακίτιδα είναι μια φλεγμονή που επηρεάζει τον σάκο της άρθρωσης. Το κύριο σύμπτωμα είναι ο πόνος που απλώνεται στο πόδι. Είναι οξεία, όταν όρθιοι αυξάνεται η ενόχληση. Όταν το άκρο δεν είναι φορτωμένο, ο πόνος μόνο καίει.
• Άσηπτη νέκρωση της μηριαίας κεφαλής. Κυρίως η παθολογία αναπτύσσεται σε νεαρούς άνδρες. Προκαλεί ασθένεια επιδείνωση της κυκλοφορίας του αίματος στην άρθρωση του ισχίου. Τα κύτταρα των ιστών πεθαίνουν λόγω νέκρωσης. Η ασθένεια χαρακτηρίζεται από οξύ πόνο που ακτινοβολεί στη βουβωνική χώρα, ένα έντονο αίσθημα καύσου της πληγείσας περιοχής. Πονάει τόσο πολύ που ο νεαρός χάνει την ικανότητα να ακουμπάει στο πόδι του, είναι δύσκολο να σηκωθεί από το κρεβάτι το πρωί. Τις περισσότερες φορές, μόνο μια ένεση ενός αναλγητικού βοηθά τον ασθενή. Μετά από λίγες μέρες, το σύμπτωμα του πόνου εξαφανίζεται. Όταν η παθολογία εξελίσσεται, συμβαίνουν αλλαγές στους τένοντες και τους μύες που ατροφούν. Αναπτύσσεται διαταραχή βάδισης λόγω χωλότητας.

Σε μολυσματικές παθολογίες, αναπτύσσονται διαφορετικοί πόνοι: αίσθημα καύσου, θαμπό ή τράβηγμα. Η ενόχληση είναι τόσο αυξημένη που παρεμποδίζει τον ύπνο τη νύχτα. Οποιαδήποτε τέτοια ασθένεια απαιτεί άμεση θεραπεία.

Θεραπευτική αγωγή

Ακόμη και όταν ο πόνος στην άρθρωση του ισχίου είναι περιοδικός, πρέπει να αντιμετωπιστεί χωρίς αποτυχία. Οι μέθοδοι θεραπείας εξαρτώνται από τους προβοκάτορες του συμπτώματος.

συγγενές εξάρθρημα

Όταν το εξάρθρημα είναι συγγενές, το μωρό τοποθετείται στην άρθρωση με ορθοπεδικά προϊόντα: αντηρίδες, αναβολείς, συνιστάται η χρήση μαξιλαριού Freik. Τέτοια κεφάλαια βοηθούν στη διατήρηση των άκρων του νεογέννητου σε μια φυσιολογική θέση. Το μωρό πρέπει να βρίσκεται σε τέτοιες συνθήκες για τουλάχιστον έξι μήνες.

Όταν η παραδοσιακή θεραπεία αποτυγχάνει, το μωρό χρειάζεται χειρουργική επέμβαση. Λειτουργικά, η κεφαλή του οστού τοποθετείται στη θέση της στο νεογέννητο, διορθώνοντας ταυτόχρονα άλλες ελλείψεις. Όταν οι ορθοπεδικές συσκευές έχουν ήδη αφαιρεθεί, γίνεται στο παιδί ένα ελαφρύ μασάζ για την ενίσχυση των μυών.

Τραυματικό εξάρθρημα

Όταν υπάρχει τραυματικό εξάρθρημα, ο γιατρός συνταγογραφεί φάρμακα που εξαλείφουν τον μυϊκό τόνο και στη συνέχεια τοποθετεί το ισχίο στη θέση του. Μετά από αυτό, ο ασθενής πρέπει να διατηρείται ήρεμος. Εάν υπάρχει μούδιασμα του άκρου, σημαίνει ότι το νεύρο είναι τσιμπημένο. Σε μια τέτοια κατάσταση, δεν μπορείτε να κάνετε χωρίς εξέταση από νευρολόγο.

σύνδρομο Bechterew

Η θεραπεία για τη νόσο του Bechterew εκτελείται με πολύπλοκο τρόπο. Αυτό βοηθά στη μείωση της έντασης των συμπτωμάτων που προκαλεί η φλεγμονώδης διαδικασία. Η θεραπεία συνίσταται στη λήψη φαρμάκων (ανοσοκατασταλτικά, ορμονικά φάρμακα, αντιφλεγμονώδη φάρμακα), φυσιοθεραπεία και θεραπευτικές ασκήσεις (οι διατάσεις των μυών είναι ιδιαίτερα χρήσιμες). Συνιστάται μασάζ από την πάσχουσα άρθρωση.

Οι προετοιμασίες μαζί με τις θεραπευτικές ασκήσεις συνταγογραφούνται μόνο από τραυματολόγο, χειρουργό ή ορθοπεδικό. Για να ενισχύσετε τους πυελικούς μύες, θα πρέπει να κολυμπήσετε περισσότερο. Σε δύσκολες καταστάσεις, ο ασθενής συνταγογραφείται αντικατάσταση άρθρωσης.

Κάταγμα ισχίου

Η θεραπεία ενός τέτοιου τραυματισμού πραγματοποιείται από τραυματολόγο. Η χειρουργική επέμβαση συνιστάται στον ασθενή, καθώς η συντηρητική θεραπεία σπάνια είναι αποτελεσματική. Ωστόσο, εάν είναι αδύνατο να γίνει η επέμβαση, χορηγείται στον ασθενή γύψος από τη φτέρνα μέχρι το κάτω μέρος της πλάτης. Σε άτομα μεγαλύτερης ηλικίας, τέτοιες βλάβες σπάνια αναπτύσσονται μαζί - η διαδικασία αποκατάστασης διαρκεί μήνες.

Μεταξύ των συνεπειών της νόσου, διακρίνεται η μειωμένη λειτουργικότητα του καρδιαγγειακού και του αναπνευστικού συστήματος, καθώς ο ασθενής δεν έχει την ευκαιρία να κινηθεί κανονικά και να ακολουθήσει έναν ενεργό τρόπο ζωής. Ακόμη και το να κάθεται είναι προβληματικό για αυτόν.

Όταν η άρθρωση είναι κάταγμα, υπάρχει μια αίσθηση καψίματος μέσα στους μαλακούς ιστούς. Κατά τη χειρουργική επέμβαση, η στερέωση του οστικού σώματος και της κεφαλής με καρφίτσες ή βίδες χρησιμοποιείται για θεραπεία, ενώ σε δύσκολες περιπτώσεις γίνεται ενδοπροσθετική.

Νόσος Reiter

Στη θεραπεία της παθολογίας του Reiter χρησιμοποιούνται αντιβιοτικά, γλυκοκορτικοστεροειδή, αντιφλεγμονώδη φάρμακα, φάρμακα που καταστέλλουν το ανοσοποιητικό σύστημα και τοπικές αλοιφές. Η θεραπεία διαρκεί περισσότερο από τέσσερις μήνες. Ακόμη και η επαρκής θεραπεία δεν αποτρέπει την πιθανότητα υποτροπής της νόσου.

Όλη η περίοδος αποκατάστασης απαιτείται για τη διατήρηση του μυϊκού τόνου με σωματικές ασκήσεις - παραδοσιακές διατάσεις.

Ρευματοειδής αρθρίτιδα

Η αιτία του πόνου στο ισχίο σε γυναίκες και άνδρες είναι συχνά η ρευματοειδής αρθρίτιδα. Η παθολογία μπορεί να προκαλέσει έντονο πόνο, είναι αδύνατο να απαλλαγούμε εντελώς από αυτό. Ωστόσο, η φαρμακευτική θεραπεία θα πρέπει να χρησιμοποιείται για τη βελτίωση της ποιότητας ζωής. Χρησιμοποιούνται ορμονικοί παράγοντες, κυτταροστατικά, μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα, αντιρευματικά φάρμακα.

Η χειρουργική επέμβαση χρησιμοποιείται μόνο όταν η νόσος είναι προχωρημένη, όταν ο ασθενής πρακτικά δεν μπορεί να περπατήσει και να καθίσει. Προτείνετε τη στερέωση της άρθρωσης ή την αρθροπλαστική της. Χρήσιμες είναι οι σωματικές ασκήσεις, οι τοπικές αλοιφές.

Κοξάρθρωση

Η θεραπεία της κοξάρθρωσης επιδιώκει να εξαλείψει τις αιτίες των δυσάρεστων συμπτωμάτων. Η παθολογία αντιμετωπίζεται αρχικά με συντηρητικές μεθόδους. Συνιστάται στον ασθενή να λαμβάνει μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα, χονδροπροστατευτικά, φάρμακα που βελτιώνουν την κυκλοφορία του αίματος.

Στη θεραπεία, χρησιμοποιούνται ενεργά θερμαντικές αλοιφές και παυσίπονα. Επιπλέον, συνιστάται στον ασθενή να πραγματοποιήσει ελαφριά θεραπευτική εκπαίδευση. Συχνά η άρθρωση απαιτεί αναισθησία, επομένως, με σημαντική ενόχληση, χρησιμοποιούνται ενδομυϊκές ενέσεις.

Σε προχωρημένη νόσο, η συντηρητική θεραπεία δεν έχει το επιθυμητό αποτέλεσμα. Οποιοδήποτε φορτίο άρθρωσης επιδεινώνει την ευεξία του ασθενούς. Χωρίς τη βοήθεια ενός ξένου, ο ασθενής δεν μπορεί να σηκωθεί από το κρεβάτι. Χρειάζεται συνεχώς παυσίπονα. Σε μια τέτοια κατάσταση, μόνο η χειρουργική επέμβαση μπορεί να διορθώσει την κατάσταση.

Τις περισσότερες φορές, γίνεται αρθροπλαστική, αλλά αυτή η διαδικασία αντενδείκνυται σε άτομα μεγαλύτερης ηλικίας. Εξαιτίας αυτού, οργανώνονται μόνο βοηθητικές επεμβάσεις για τέτοιους ασθενείς. Η χειρουργική θεραπεία ολοκληρώνεται με μια πορεία αποκατάστασης: ελάχιστες διατάσεις, απλές ασκήσεις που εκτελούνται υπό ιατρική επίβλεψη.

Η σωστή θεραπεία βοηθά στη διακοπή της εξέλιξης της νόσου, στην εξάλειψη των επώδυνων συμπτωμάτων.

Χαρακτηριστικά θεραπείας για μολυσματικές βλάβες

Εάν ο πόνος στην άρθρωση του ισχίου προκαλείται από μολυσματική βλάβη, τότε θα πρέπει πρώτα να επικοινωνήσετε με έναν ειδικό μολυσματικών ασθενειών. Πώς να ανακουφίσετε τον πόνο στην άρθρωση του ισχίου με μια τέτοια παθολογία; Όλα εξαρτώνται από τον τύπο της νόσου:

1. Η φυματιώδης αρθρίτιδα αντιμετωπίζεται κατά κύριο λόγο συντηρητικά. Ο ασθενής πρέπει να περιορίσει την κινητικότητα εφαρμόζοντας έναν σφιχτό επίδεσμο. Όταν ένα απόστημα αναπτύσσεται μέσα στους μαλακούς ιστούς, αφαιρείται με χειρουργική επέμβαση.
2. Πυώδης αρθρίτιδα. Αρχικά, πραγματοποιείται αναισθησία της προσβεβλημένης άρθρωσης. Για αυτό, χρησιμοποιείται μια ενδοαρθρική ένεση ενός αναλγητικού. Τα αντιβιοτικά και τα αντιβακτηριακά φάρμακα χρησιμοποιούνται κατά της μόλυνσης, χρησιμοποιώντας ταυτόχρονα διαφορετικές ομάδες τους, οι οποίες συνταγογραφούνται μόνο από γιατρό. Επιπλέον, αφαιρούνται τα αποστήματα. Το προσβεβλημένο μέλος πρέπει να είναι ακίνητο - ο ασθενής τοποθετείται σε νάρθηκα ή γύψο.
3. Η θεραπεία της άσηπτης νέκρωσης περιλαμβάνει την αποκατάσταση της αδύναμης ροής του αίματος, την απορρόφηση των νεκρών περιοχών. Για την αναισθησία του άκρου, χρησιμοποιούνται μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα και σύμπλοκα βιταμινών, φάρμακα για τη μείωση της πυκνότητας του αίματος. Όταν πονάει ο μηρός, συνταγογραφούνται επιπλέον μια αναισθητική αλοιφή και διαδικασίες μασάζ. Η ασθένεια εξακολουθεί να αντιμετωπίζεται με φυσιοθεραπευτικούς παράγοντες, θεραπευτικές ασκήσεις. Σε περίπλοκες καταστάσεις, χρησιμοποιούνται ελάχιστα επεμβατικές επεμβάσεις ή αρθροπλαστική άρθρωσης.
4. Δεδομένου ότι η θυλακίτιδα προκαλεί έντονο πόνο, θα πρέπει να κανονιστεί η αναισθησία. Για αυτό, χρησιμοποιούνται αντιφλεγμονώδη φάρμακα και αναλγητικά, εισάγοντάς τα ενδομυϊκά. Τα στεροειδή φάρμακα χρησιμοποιούνται για την ταχεία εξάλειψη της σοβαρής ενόχλησης. Δεδομένου ότι η άρθρωση πονάει συνεχώς, χρειάζεται ξεκούραση.

Το μούδιασμα του άκρου, το κάψιμο και ο πόνος στην άρθρωση, που ακτινοβολεί στο άκρο, είναι δυσάρεστες αισθήσεις που υποδηλώνουν την παρουσία σοβαρής παθολογίας. Μερικές φορές οι λαϊκές συνταγές βοηθούν σε μια τέτοια κατάσταση.

Εναλλακτική θεραπεία

Όταν ο ασθενής έχει έντονο πόνο στο κάψιμο, τα προβλήματα με τους τένοντες είναι αισθητά, αλλά αντενδείκνυται να χρησιμοποιεί φάρμακα - επιτρέπεται η χρήση λαϊκών συνταγών. Αν και δεν αποτελούν πανάκεια, ωστόσο, στη σύνθετη θεραπεία μπορούν να βοηθήσουν στη διόρθωση της κατάστασης. Πριν χρησιμοποιήσετε οποιαδήποτε λαϊκή θεραπεία, πρέπει να λάβετε ιατρική έγκριση για μια τέτοια διαδικασία.

Ακολουθούν ορισμένες συστάσεις:

1. Κομπρέσα από πηλό. Μια τέτοια λαϊκή θεραπεία βοηθά στην εξάλειψη του πόνου και στη μείωση του πρηξίματος της άρθρωσης. Ο πηλός συνιστάται να εναλλάσσεται, εφαρμόζοντας πρώτα μπλε και μετά μαύρο. Χρησιμοποιείται τη νύχτα, τυλίξτε τη κομπρέσα με ένα μάλλινο πανί.
2. Σπιτική αλοιφή που παρασκευάζεται από λευκή ρίζα ποδιών και σπλαχνικό λίπος. Λιώνουμε το λίπος, προσθέτουμε τη ρίζα σε αυτό, ψιλοκόβοντάς το πρώτα με ένα μύλο κρέατος. Βάλτε το μείγμα σε χαμηλή φωτιά. Αφού βράσει, κρατήστε τη φωτιά για άλλα 7 λεπτά. Εφαρμόστε την κρύα αλοιφή πριν πάτε για ύπνο στην πάσχουσα άρθρωση. Φροντίστε να μονώσετε την άρθρωση. Μια τέτοια λαϊκή θεραπεία εξαλείφει τέλεια το πρήξιμο, άλλα δυσάρεστα σημάδια.
3. κομπρέσες λάχανου. Μαζί με αυτά θα χρειαστείτε μέλι. Λιπάνετε το φύλλο λάχανου με ένα προϊόν μέλισσας και στη συνέχεια εφαρμόστε το στην επώδυνη περιοχή. Καλύψτε τη κομπρέσα από πάνω με μια πλαστική σακούλα, μονώστε τα πάντα με ένα μάλλινο πανί. Θεραπευτική πορεία - ένα μήνα. Συνιστάται να κάνετε ελαφρύ μασάζ για την άρθρωση στα μεσοδιαστήματα μεταξύ των κομπρέσων.
4. Το φάρμακο με λεμόνι, σκόρδο και σέλινο ανακουφίζει από τον έντονο πόνο. Για να το ετοιμάσετε, πάρτε 2 λεμόνια, 130 γρ σκόρδο και 300 γρ σέλινο (ρίζα). Τρίψτε τα υλικά καλά με έναν μύλο κρέατος, ρίξτε τα σε ένα δοχείο με καπάκι που εφαρμόζει σφιχτά. Ρίξτε βραστό νερό πάνω από όλα, ανακατέψτε. Κλείστε το καπάκι και τυλίξτε το πιάτο με μια κουβέρτα. Μετά από 12 ώρες, πιείτε υγρό 1 κουτ. πριν από το γεύμα για αρκετούς μήνες.

Θα πρέπει να θυμόμαστε ότι το τσιμπημένο νεύρο που εμφανίστηκε μέσα στην άρθρωση του ισχίου, οι λαϊκές θεραπείες δεν είναι σε θέση να εξαλείψουν. Με μούδιασμα του άκρου, επισκεφθείτε οπωσδήποτε έναν νευρολόγο. Επίσης, μην ξεχνάτε ότι οποιαδήποτε βλάβη στην άρθρωση προκαλεί πόνο πρέπει να εντοπίζεται έγκαιρα και να αντιμετωπίζεται επαρκώς.

Η ελαφριά γυμναστική, οι ασκήσεις διατάσεων είναι ικανές να αποτρέψουν παραβιάσεις της λειτουργικότητας της άρθρωσης.